Η Stoke Space, μια τετράχρονη startup στην περιοχή του Σιάτλ, εκτέλεσε σήμερα με επιτυχία μια δοκιμή από πάνω προς τα κάτω του αναπτυξιακού πυραύλου της “Hopper”, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό ορόσημο στην προσπάθειά της να δημιουργήσει ένα πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο σύστημα εκτόξευσης.
Η πτήση διάρκειας 15 δευτερολέπτων του Hopper2 πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Δοκιμών Stoke στο Διεθνές Αεροδρόμιο Grant County στο Moses Lake της Ουάσιγκτον, στις 11:24 π.μ. Ένας κινητήρας πυραύλων με υδρογόνο έστειλε το δοκιμαστικό όχημα σε ύψος 30 ποδιών, με προσγείωση 15 πόδια από την εξέδρα εκτόξευσης, δήλωσε στο GeekWire ο διευθύνων σύμβουλος της Stoke Andy Lapsa.
«Αυτή είναι η τελική δοκιμή του προγράμματος ανάπτυξής μας για το Hopper, και από κάθε άποψη ήταν πολύ επιτυχημένο», είπε ο Lapsa.
Η σημερινή δοκιμή ακολουθεί τη δουλειά που έγινε αυτή την άνοιξη με ένα παλαιότερο πρωτότυπο, το Hopper1, και μια στατική εκκίνηση κινητήρα για το Hopper2 που έγινε αυτόν τον μήνα.
Σε ένα Ανάρτηση 12 Σεπτεμβρίου στο X / TwitterΗ Stoke Space είπε “τώρα μάθαμε όλα όσα ψάχναμε από αυτό το όχημα δοκιμών ανάπτυξης προκειμένου να οριστικοποιήσουμε τον τροχιακό σχεδιασμό… αλλά ΝΑΙ, θα το παραλείψουμε για το κερασάκι στην τούρτα.”
«Αυτό το πρόγραμμα Hopper είχε πραγματικά σκοπό να αναπτύξει το επαναχρησιμοποιήσιμο σύστημα δεύτερου σταδίου και συγκεκριμένα να αποδείξει πολλά από τα νέα και καινοτόμα τεχνολογικά στοιχεία που περιλαμβάνονται σε αυτό», εξήγησε σήμερα ο Lapsa. «Υπάρχει η ενεργητική ψύξη και η αναγεννητική θερμική ασπίδα ψύξης. Έχουμε έναν πολύ μοναδικό κινητήρα πυραύλων…με ένα ενιαίο σύνολο στροβιλομηχανών που τροφοδοτούν ένα σετ προωθητριών. Τα δύο, η θερμική ασπίδα και ο κινητήρας, συνδέονται.
Ο Λάψα είπε ότι ο πύραυλος του Stoke Space μπορεί κάλλιστα να σηματοδοτήσει την πρώτη χρήση του διανυσματικού ελέγχου διαφορικής ώθησης για τον έλεγχο της στάσης από το 1972, όταν αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιήθηκε για τον μεταγενέστερο σοβιετικό πύραυλο φεγγαριού N1.
Εκτός από τη δοκιμή τεχνικών καινοτομιών, η ομάδα της Stoke χρειάστηκε επίσης να πλοηγηθεί σε μια απότομη καμπύλη εκμάθησης όταν επρόκειτο να ξεκινήσει τα logistics. «Είμαστε μια νέα εταιρεία, επομένως αναπτύσσουμε επιχειρησιακές διαδικασίες, εξοπλισμό υποστήριξης εδάφους, καθοδήγηση, πλοήγηση και έλεγχο, λογισμικό πτήσης, υπολογιστές πτήσης, επικοινωνίες – όλα αυτά τα πράγματα είναι νέα», είπε ο Λάψα. Έχουμε μια πολύ έμπειρη ομάδα, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα ως ομάδα της Στόουκ.
Η Stoke Space ιδρύθηκε το 2019 από τον Lapsa, βετεράνο της διαστημικής εταιρείας Blue Origin του Jeff Bezos. και ο Tom Feldman, ο οποίος εργάστηκε στην Blue Origin μετά την πρακτική του στο SpaceX. Εκτός από τους χώρους δοκιμών στο αεροδρόμιο Moses Lake, η εταιρεία έχει 21.000 τετραγωνικά πόδια μηχανικής και κατασκευής κεντρικά γραφεία στο Κεντ της Ουάσιγκτον, όχι μακριά από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας. Blue Origin.
Το 2021, η εταιρεία συγκέντρωσε 65 εκατομμύρια δολάρια σε έναν γύρο χρηματοδότησης με επικεφαλής την Breakthrough Energy Ventures του συνιδρυτή της Microsoft, Bill Gates. Και νωρίτερα φέτος, η Στόουκ πήρε το πράσινο φως για να αναλάβει το Launch Complex 14 στον διαστημικό σταθμό Cape Canaveral στη Φλόριντα, τον τόπο της ιστορικής εκτόξευσης του Mercury του John Glenn το 1962.
Στο εξής, η ομάδα της Stoke θα επικεντρωθεί περισσότερο στην ανάπτυξη του πρώτου σταδίου του πυραύλου της και στην ενίσχυση των επιχειρήσεων στη Φλόριντα, είπε ο Lapsa.
«Η εστίαση τώρα είναι στο να μπούμε σε τροχιά και το πρώτο βήμα είναι το πιο κρίσιμο μέρος αυτού», είπε. «Θα επικεντρωθούμε στο πρώτο στάδιο της εξέλιξης του κινητήρα. Θα έλεγα ότι είναι ένας κινητήρας ειδικά σχεδιασμένος, αλλά όσον αφορά κάτι νέο και παγκόσμια πρωτοτυπία, δεν προορίζεται να γίνει.
Τελικά, η Stoke σχεδιάζει να παραδώσει ένα πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο σύστημα εκτόξευσης, συμπεριλαμβανομένου ενός δεύτερου σταδίου που μπορεί να επιστραφεί στη Γη χωρίς την ανάγκη εξωτικής θωράκισης.
Η ιδέα πίσω από το Stoke Space Launch System έχει συγκριθεί με το πολύ μεγαλύτερο σύστημα Starship δύο σταδίων που αναπτύσσεται από τη SpaceX για ταξίδια πέρα από την τροχιά της Γης. Μπορείτε να επεκτείνετε αυτήν τη σύγκριση για να χαρακτηρίσετε τη σημερινή πτήση Hopper ως παράλληλη με τις δοκιμαστικές πτήσεις Grasshopper της SpaceX το 2012 και το 2013 ή τις δοκιμές Starhopper το 2019.
Ο Λάψα είπε ότι ήταν «απίστευτα περήφανος» για την ομάδα του.
«Η ομάδα είναι καταπληκτική και ξέρετε, αναπτύξαμε τα πάντα. Πριν από δυόμισι χρόνια, αυτό το σημείο στη λίμνη Moses ήταν μια παρθένα έρημος. Σήμερα κυκλοφορήσαμε έναν ολοκαίνουργιο κινητήρα υδρογόνου-οξυγόνου – και είναι ένας πολύ μοναδικός κινητήρας – σε ένα όχημα που απογειώθηκε και προσγειώθηκε κάθετα», είπε. «Νομίζω ότι όλοι είναι στον έβδομο ουρανό».